Oι γυναίκες καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους εκτίθενται στα οιστρογόνα, είτε φυσιολογικά σε αυξημένη ποσότητα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, είτε με τη μορφή εξωγενώς χορηγούμενων φαρμακευτικών σκευασμάτων που περιέχουν οιστρογόνα όπως τα από του στόματος χορηγουμένα αντισυλληπτικά ή/και μέσω αγωγής ορμονικής αποκατάστασης.
Τα φαρμακευτικά σκευάσματα οιστρογόνων συνδέονται με αλλαγές στον αιμοστατικό μηχανισμό που επιφέρουν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης φλεβοθρομβοεμβολικών επιπλοκών, γεγονός που επιτείνεται σε γυναίκες με θρομβοφιλία.
Επιπλέον, τα χορηγουμένα αντισυλληπτικά και η αγωγή ορμονικής αποκατάστασης, προκαλούν αναστρέψιμη υπερπηκτικότητα αλλά μόνο η πρόληψη της θρόμβωσης μπορεί να αποτρέψει τη δυνητικά επικίνδυνη ή χρόνια πορεία της.
Από το τέλος της δεκαετίας του ’60, σειρές επιδημιολογικών μελετών απέδειξαν ότι η χορήγηση των αντισυλληπτικών συνδέεται με 4 έως 7 φορές αυξημένο κίνδυνο φλεβοθρομβοεμβολικών επιπλοκών, στο γυναικείο πληθυσμό αναπαραγωγικής ηλικίας στον οποίον, χωρίς τη χορήγηση αντισυλληπτικών, η επίπτωση της νόσου δεν ξεπερνά τις 3 περιπτώσεις ανά 10.000 ανά έτος.
Η ορμονική αποκατάσταση, στις μετεμμηνοπαυσιακές γυναίκες, αυξάνει τον κίνδυνο θρομβοφιλίας κατά 2 έως 5 φορές.
Ο αυξημένος κίνδυνος θρομβοφιλίας, παρά τη χαμηλή δόση οιστρογόνων σε σχέση με τα αντισυλληπτικά, εξηγείται από τον κίνδυνο που προστίθεται λόγω της μεγαλύτερης ηλικίας των γυναικών που λαμβάνουν ορμονική αποκατάσταση.
Ενημερωθείτε για την εκτέλεση της εξέτασης στο κέντρο μας.